Duurzaam

Je zou mijn vader duurzaam kunnen noemen. Immers hij werd bijna 90, heeft in zijn leven geen medicijnen gebruikt en de huisarts kende hem alleen van de laatste paar maanden. Zelf denk ik bij duurzaam aan het voorbeeld dat hij me gaf door hoogst zelden iets nieuws te kopen, maar zoveel mogelijk te recyclen en hergebruiken. Vele malen heb ik met mijn vader over een rommelmarkt gelopen, ben ik naar kijkdagen van veilingen geweest, leerde ik om te kijken naar leuke spullen. Mijn hele inrichting in huis is tweedehands, inclusief de man. Het gaat nog niet eens om de besparing van geld, maar meer om het plezier van iets te vinden wat niet uit een opgepoetste showroom komt maar wat al een leven achter de rug heeft. Naar het creën van een persoonlijke stijl daarmee. Dat heb ik geleerd van mijn vader (en moeder). Voor hem was het ook de lol van de handel. Vele verzamelingen heeft hij gehad: alle Verkade albums, met plaatsjes uiteraard, Dinky toys, ansichtkaarten. Rondneuzen, kopen, tot de verzameling compleet was en verkocht kon worden. Zelf ben ik niet verder gekomen dan Bitcoins. Ook leuk. 'Des te enthousiaster jij bent des te duurder wordt het' volgens mijn vader. Samen bekeken we het huis waar ik nu woon. Beide stoicijns zoals in die tijd nog vruchten afwierp. Na de bezichtiging keerden we beiden huiswaarts. Daar moesten we elkaar bellen omdat we ter plekke geen idee hadden gehad wat de ander er nou werkelijk van vond. Het leverde een goede prijs voor een heerlijk huis op, waar ik nog steeds met veel plezier woon. Ingericht met marktplaatsspullen. Zelfs toen ik onlangs de badkamer liet renoveren kocht ik de meeste materialen tweedehands. Mijn vader was trots...