Uitvaart regelen? Bel direct

Een laatste vraag

Hij reed altijd over het parkeerterrein van het ziekenhuis waar ze werkte. Zo is hun relatie begonnen, inmiddels bijna 50 jaar geleden. Samen met zijn collega’s werkte hij in een fabriek. Weinig ventilatie, weinig bekend over de gevolgen die de stoffen waarmee ze werkten konden hebben. Toch hadden die gevolgen, zo bleek vele jaren later. Een jaar nog schatten de artsen, inmiddels vijf geleden.
Zijn eerste gedachte destijds was dat hij geen opa zou worden. Toch kreeg hij nog drie kleinkinderen. Dolgelukkig was hij ermee.

Maar nu was het dan toch zover. Zijn lichaam was op, hij zelf was ook op. Zeker het laatste half jaar was zwaar geweest. De dagen na zijn overlijden nemen we de tijd. Samen zitten we aan de keukentafel. De kleinkinderen zijn aan het kleuren, mooie tekeningen voor opa. Alle knuffels die ze van opa hebben gekregen liggen in hun bed, dat is vertrouwd.

Ze willen in kleine kring samenzijn. Iets lekkers bij de koffie, want ja, daar was hij dol op. En muziek. Zijn favoriete muziek. Hij was geen prater maar af en toe zag ze dat hij emotioneel werd bij een bepaald nummer. Die willen ze zeker horen.

Als de dag daar is dat we samen vertrekken naar het uitvaartcentrum is de spanning voelbaar.
Dit zijn echt de laatste momenten. We zitten bij elkaar. De kleinkinderen hebben autotootjes en krijgen van de mevrouw die ook de koffie schenkt allemaal een kleine knuffel.

Als het einde nadert pakt ze mijn arm vast. ‘Ik heb nog een vraag aan jou’ zegt ze. ‘Mijn man, wat gaan jullie straks met hem doen?’ Ik kijk haar vragend aan want wat bedoelt ze precies? ‘Dit heb ik altijd al willen weten’ zegt ze. ’Maken jullie de kist straks weer open? Doen jullie dan ook zijn bril weer af? Blijven zijn kleren aan of doen jullie die dan ook uit?’ Heel even ben ik perplex. Zeker heb ik de afgelopen dagen gevraagd of alles duidelijk is, of ze nog vragen hebben, dus deze zag ik niet aankomen. Ik stel haar gerust. Nee, de uitvaartkist is door hen gesloten en dit blijft zo. De rozen die ze tot op de kist hebben gelegd blijven daar ook. Alles is zoals het is.

Deel dit verhaal

Het klinkt als niks doen

Ooit voeg iemand mij waar ik goed in ben. Mijn antwoord was dat ik expert ben in het niks doen.Dat klinkt natuurlijk

Van oud naar nieuw

Op de laatste dag van het jaar mag ik nog een keer naar Stilleweer.Een ruime aula met uitzicht op het water. De

Scroll naar top