De fotograaf

Gelukkig hebben we de foto’s nog……maar dat is niet altijd zo.
De een maakt veel foto’s, de ander een stuk minder. ‘Vroeger’ maakten we fotoalbums, van elke vakantie die we hadden beleefd. Hoe spannend was het als je het ontwikkelde rolletje ging halen bij de fotograaf, om dan pas te zien of je foto’s gelukt waren of niet….Vandaag de dag gaat alles digitaal en ben ik al vele foto’s kwijtgeraakt na het aanschaffen van een andere telefoon.

Tijdens een uitvaart foto’s maken is niet altijd iets waar men aan denkt. Toch raad ik het aan. In elk geval er over nadenken en dan een keuze te maken. Wel of niet. Er zijn speciale uitvaartfotografen.
Ze zijn er in getraind ‘onzichtbaar’ aanwezig te zijn. Je hoort of ziet ze nauwelijks. Ook omdat je aandacht niet bij de fotograaf is.

Bloemstukken, een advertentie in de krant, dat zijn de meesten onder ons gewend te doen. Maar een fotograaf die de hele dag mee is om alles vast te leggen is nog minder gewoon.
En toch….mijn ervaring leert dat mensen het als heel waardevol ervaren. Dat ze een boek hebben met foto’s van de dag van de uitvaart. Je pakt het boek er even bij, je ziet de beelden weer voor je. Je bent even weer terug in dat moment. Vaak beleef je de dag zelf in een soort van roes.
Hoe fijn is het dan om terug te kijken, dat hebben we ook nodig om weer verder te kunnen. Het legt verbinding tussen het verleden en de toekomst.

Maar wat kost dat dan zo’n fotograaf is een vaak gestelde vraag. Ongeveer net zoveel als een advertentie in de krant is dan het antwoord. De waarde van een blijvende herinnering is niet in geld uit te drukken. Het is gevoel, emotie van onschatbare waarde.

Wil je eens kennismaken met een uitvaartfotograaf of een voorbeeld zien van een fotoboek, neem dan contact op. Ik ken diverse fotografen met wie ik dit contact kan leggen.